самотнички прид.

самотнички (прид.)

Од глувонемата Кијмет најсамотната самотничка во градот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ја викаа Кијмет. Глувонемата Кијмет. Таа топчеста, валчеста жена од над триесетина години, беше најсамотната самотничка, најтажната ластовичка во градот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)