руна ж.

руна (ж.)

Зошто му се овци, кога собира попот по дваесет руна од селото?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Таа објава, според традиционалната мистика, долго време остана скриена под велот на заборавените јазици - во египетските хиероглифи, меѓу келтските руна, во пергаментите на слабо познатите религии на Азија.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)