разложува несв.

разложува (несв.)

А горе, околу, до измислената страна на светот Се разложува долината На поплочена тишина и свечености.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Во воздухот над градот, околу луѓето што се примолкнуваа се распростираше слаб, одвај забележлив мирис и тој дојде до Носот на градот, разложувајќи се во сеќавањата како млеко, сирење, сладолед, масло. Клик-клак.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Калкулативното размислување не го разложува само даденото на алгоритамски односи, туку дури и ги синтетизира.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)