простаклак (м.)
Само јас, на пример, јас сум, јас не го сакам простото, зарем не, она што е простаклак.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Уште помалку се мешаше во меѓусебните машки простаклаци.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Каков анален простаклак од устен происход е да се каже: „Овие не се мустаќи, ова е сунѓер за газот бришење; ова не е алатот, ова е џезве за кафе да си варат жените; овие не се очи, овие се ламби за да не одат жените на мочање по темница; ова не е глава, ова е шутка, во неа да се мочат и серит домаќинот и домаќинката, сега е зимно време, мрсно се јадит, дрско се серит.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
