поулавен прид.
поулави св.

поулавен (прид.)

А мајката, браздите кога ги виде, без зборој ко поулавена стана.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
И сега те плаши грмењето одозгора. И ластовиците оти ниско летаат и насилените муви и болви што те касаат поулавено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па ќе почнам да викам, како поулавена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)