поприбере (св.)
Застана на прагот забајден без да знае што станува со него, се поприбра малку и ги овргали очите низ порта.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Се поприбра и решително влезе внатре.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
— На кого?... На тој што го имаше и досега, — на султанот, — потфрли и не сакајќи Сарафов, кој веќе беше решен да се прибере во своето гнездо во Софија, каде што го чекаше пријатен пречек на неговите работодатели и награди за успешно свршената работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Туку да бараме некое чаре, да се поприбериме поблизу до границата, да видиме ќе има ли некоја надеж оттаму или да се прибираме внатре, — проговори како со туѓа уста Тренков.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тој поработи уште малку, ја фрли теслата и отиде дома да се поприбере.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кметскиот го сети тоа и се поприбра.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
