платив (прид.)
СОЊА: Со тие раце ти направи и нешто друго. БОРИС: Тоа го платив и преплатив. Ти двапати годишно проверуваше дали сум жив и ми честиташе на упорноста.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Вели јас платив ремонт, твоја работа.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Си ја платив цената, оставете ме на мира. Што сакаш?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
- Еве, и јас зедов исти панталони. Не се пазарев, а платив 400!
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ме одведоа в полиција и платив казна.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Неговата смеа ја има во мене, еднаш дури скапо ја платив.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
И јас ѝ платив да ги исчисти од мене гревовите.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
На својот забар му платив со овој чек што го нацртав, кој воопшто не беше банковен. И тој прифати.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Со срце ѝ платив Во себе не се вратив Небаре божјак беден До изворот Жеден.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
А кога платив петстотини златници вкупно за црниот отровен створ со крст на грбот, го зедов чудниот товар, кој од не знам какви причини, за Писмородецот беше поскапоцен од товари злато (оти рече ќе ме убие од биење ако не дојдам за шеесет дена) и тргнав назад.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И јас кај мене зедов работници да ископаат и да пуштат цевки од главниот канал до куќата и платив водоинсталатер, го платив Ацета Ружин од Лерна, да ми спроведе вода во куќата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ја платив возната карта и во џебот ми останаа само уште вкупно три американски долари.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И му го платив, му го купив.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Платив. Ѝ се обраќам на дамата: – Изедете го, – велам – граѓанко, платено е. А дамата не мрда. Се срами да го докусури.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Едно претпладне поминав многу лошо. Платив за паркинг, час и половина вртев кругови на паркингот околу болницата и не можев да најдам слободно место за паркирање, плачев од нервоза, ти ме чекаш таму, а јас час и половина не можам да најдам каде да се паркирам, па си ветив дека наутро кога е гужва, во иднина, ќе доаѓам со такси, а навечер со автомобил.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Му платив и брзо истрчав до банката криејќи се по страните за да не бидам видена.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Јас го платив орото, а не тој!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
