перфидно (прил.)
Апатија, хероин, злоба, завист, пакост, “усмена трач литература”, перфидно или брутално (бирај) сјебување на било каква иницијатива за подобро, и тоа обично од оние првите до тебе, павловски истренирани да ги вадат своите бедни ножеви на било кој обид да се прекине инерцијата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Трагично разбирање на перфидно замислената и ступидно изведената казна.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во него живеете додека живеете
потем воскреснувате:
сите мориња се ваши
ваше е бегството, очајната надеж
дека секогаш има поубав свет
- оној што го немате, изгубениот
и времето дури е ваше
кругот е перфидно совршен
освен ако не се најде човек
да ви постави
ѕверска спрепка!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
