отекува (несв.)
Мочуриштето беше зад кулисите на животот, брате Јоване, а предвечер, со прелетувањето на пајките, отекував од комарци и се враќав во заедничката барака без огорченост.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
РАЈНА: Умираа кај мене в село. Правеа леб од дабови жирови. Им отекуваа нозете, им малаксуваа телата.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
