опонира несв.

опонира (несв.)

Да гризе? Да провоцира! Да опонира! Да се конфронтира!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Значи, се губи опонирањето тука-а-не-таму, иако мозокот и понатаму настојува да ракува со перцепциите.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Овој случај, укажува на тоа дека, теоријата и праксата понекогаш си опонираат, особено кога се работи за спор каде што на како противник имате олицетворение на „Државата“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)