онанира св. и несв.

онанира (св. и несв.)

Па тоа е, си велам, поголем срам одошто татко ти или мајка ти да те фатат како онанираш со оној животински израз на лицето.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Во дневната за 2 секунди настана ерупција од воодушевување и ментално онанирање.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)