олца (несв.)
Момченцето имаше опит со мене. Смеата му помина во грч, во олцкање низ затворена уста.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Секула офкаше ... -Ете, што направи, ете ... - се сврте Ѓеле кон Калча, кој олцаше со стиснати дланки на лицето.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
„Враг нека носи сѐ... Не плачи... И ова ќе помине”, ја успокојуваше Трајан, но таа му олцкаше во градите; се обидувеше да ја смири, но и нему срцето му олцкаше и бегаше со лицето настрана за да не му ги види очите.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Започнаа луѓето од лично полично да ги закопуваат умрените: на секој погреб свиреше музика; кога ќе писнеше таа, кога ќе зајачеше тажно, целото село излегуваше надвор: застануваа луѓето на плотовите, на чардаците, на портите и слушаа, слушаа олцкајќи и бришејќи ги очите.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Маруш олцкаше до ковчегот од Висар и сакаше да ја скрши главата од неговите рабови.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Јас уште повеќе ја наведнувам главата и куцкам околу куќа, олцкам во јалиците, под стреите и гледам побрзо да изминам од пред луѓето. Ама куцањето не е еднаш. 247
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Моторот олцка и подлетнува, се поткрева предното тркало.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Кога нешто ќе почнеш, доврши го, засипнато рекол Онисифор Мечкојад; веќе бил без омраза кон својот вујко, кон неговиот облик на замелушен гуштер, кон неговото олцкање и тресење.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Милчо продолжуваше да плаче, да олцка: - Не е точно... - повторуваше.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
