октава ж.

октава (ж.)

Глигор ги раздвижи своите тешки раце и, подигнувајќи го гласот за октава погоре, исто така почна да се смее.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Постојат седум самогласки, токму како и седум планети, седум сфери, седум жици на лирата, седум тонови во октавата, седум музички модуси.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сите гласови во тој момент се наоѓаат точно за една октава повисоко од почетната ситуација, и тука сега делото може да се оконча со таквиот пријатен музички ефект.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)