ожедни (св.)
Неочекувано ожедне; зина неговиот мрак и го разниша.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Седнаа на буката. Огнен ја избриша потта и рече: - Се изморив и ожеднев...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Леташе славејот де ваму, де таму, се премори и ожедне па се упати кон поточето да се напие вода.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Попе, не лекувај го со вино, му се сторило дека бегот подвибно вика по него, но тој по неколку седмици, ослободен од велигденските пости сит и напиен, видел дека ждребето е нападното од коњска треска го назобал со трици и го ожеднел и потоа го напоил со зашеќерено вино во кое замешал грст суви тревки и млад, дванаесет месеци сушен пелин.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
2. Врз папокот времето си седнало
За дома да си дојде ожеднало
Ни првата година не мина
во резето на душата болест зина,
уште спомените топли ми беа
животот облече страдална дреа.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Детската виолина собира многу роса отшто никогаш не се знаело кога ќе ожеднат багремите што дедовците ги саделе да расцутат баш во музиката на внуците некаде многу далеку, отаде времето.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
