одѕида св.

одѕида (св.)

- Јас мислев некој ќос прета, вели и ме одѕидува, ги растуркува камењата. Свеста веќе ми работи ко аероплан.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И човекот се престрашува и иди да ме одѕида. 240
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)