одречен (прид.)
И одречно заниша со глава.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
— Што велиш, Толе, да ода или да не ода? — го праша Митра Толета и со нетрпение го очекуваше неговиот одречен одговор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако одговорот на прашањево е одречен, тоа значи дека егоизмот и идентитетот се разрешуваат во претставата на поединецот што постои само на начин да го порекнува ближниот свој.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- Се знаеме од некаде - прашав. Одмавнаа со главите одречно.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
