обесхрабрен прид.

обесхрабрен (прид.)

А ти? Обесхрабрен од ваквите попречувања, јас веднаш ѝ приоѓав на гитарата што висеше на ѕидот, ја удирав струната, започнував да пискам со ужасен глас некоја непозната песна, се обидував да бидам послободен клоцајќи ги ѕидовите, но сето тоа беше лошо, сето тоа беше втора сорта.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас ја подгревам омразата на сите потлачени и обесхрабрени народи.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)