нарамо прил.

нарамо (прил.)

Знаеше дека и тие двајца напред го носат својот крај од носилката нарамо, мислеше дека би можел да им ги види само нивните капи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ги оставив коските, отидов пресеков едно дапче, така нешто подебело од ракава и доста право, го искастрив и го кладов нарамо.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)