нарази св.

нарази (св.)

Се наразија со среќа и други, и други, и други.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Од издишката, низ подотворената рибја уста му се цедеше некоја црна леплива магла која ги нагризуваше или наразуваше, како со киселина, очите на секој кој ќе погледнеше во него, волно или неволно.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)