мирудија (ж.)
Јајцата од птиците ги пржеше додавајќи им разни мирудии.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Од тоа, од сапунчето, од водата, од мирудиите и од триењето, нивното бело месо стануваше миризливо, младо, се стегнуваше некако, па крцкаше и се лизгаше низ прстите на мажите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
* Од него, од тој човек, на сите страни се пуштале ластари и тие што биле негови синови и внуци и синови на тие внуци плаќале данок како берачи и продавачи на тутун, афион, шеќерна репка и памук, како колари, јажари, самарџии, ковачи, воденичари, гробари, управители на пошти, пандури, архивари или ја заборавила ораницата зашто станувале металци, обликувачи на порцелан, попови, готвачи, прекуокеански печалбари, но тој татко, дедо и прадедо, Зафир Јосков, бил поп, распоп и солунски продавач на мирудии и малоазиски мелеми и пак поп во неколку села под востаничкиот град на Питу Гули, на Никола Карев и на другите, да ги спомнеме без патетика.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Дефинитивно! – беше решителен. – Мамо, дали мене ми мириса, или само ми се чини дека ми го имаш направено мојот омилен „норвешки меден колач”, оној во кој додаваш и индиски мирудии, па испаѓа норвешко-индиска комбинација?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Та, нели индиго бојата донесена од пазарот за мирудии во Гоа е длабока колку дното на Индискиот Океан, или далечна колку врвовите на Хималаи, а тоа е едно исто?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ја чувствував миризбата на неговата коса, некаква мешавина од мириси на сите мирудии што од Индија ги имаше донесено мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
На авторот му е оставено да ја состави таа материја, да ја исполни со богатствата и чудесиите на безбројните мирудии со кои животот штедро нѐ дарувал.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не сфаќам зошто и забрануваш да се замешува во нашиов разговор?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Мал Борче пред некој ден во доверба ми рече дека Кире од кадровското го викале врбов прат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сега сум болен, ќе ми свари ли мајка ти млеко засирено со јако пиво или вино, и малку повеќе мирудии? Може и само со бибер. Виното го носам со себе“.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Суџуците таа самата со голем мерак ги подготви за инает на новиот Музафер-ага, ги измеша со јунешко месо и со разни мирудии, и откога ги исуши им даваше на децата да грицкаат сув суџук, за да не ги издаде миризбата при пржењето.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
- Не се работи за навика, нането чисти, таа мерудија каде што ќе помине, низ устата, стомакот, цревата, сето она што во текот на ноќта не работело, нането и солта го активираат, чистејки ги органите за варење, а пак лебот ги впива сите наталожени отрови. – веднаш имаше одговор баба ми.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Нејсе уште понајнакрај и кого ќе пцујат и против кого ќе се бунтуваат Сите оние кои сркнале од американската мирудија во секоја чорба И го виделе аирот од извозот на слобода и демократија Макар што нивните татковци сѐ уште ги паметат Трумановите јајца во прав А прав и пепел им се стори слободата сосе животниот стандард А децата им се познати по тоа што во својство на стечајни работници
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Расфрлани мирудии на масата, разделбите се само спојувања на краиштата.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
Во голем котел, од оние за топење свинско сало - врие планински чај. Над котелот се издига пареа и шири мирудија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
