миротворен прид.

миротворен (прид.)

Тоа не е само миротворно лице туку е и лице на соживот, на блискост, на почитување на другиот, на пријателствата меѓу луѓето од различно етничко потекло.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Секогаш во многу нешта ќе се владеам слично на дете, но слично на оние деца кои што од почеток го носат во себе полнолетникот како што, кога монструмчето вистински ќе порасне, тој еднакво го носи во себе детето, а nel mezzo del camin се дава ретко миротворно соживеење на барем два пристапи кон светот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)