Лондон (име.)
За потврдување на тоа доста е да се потсетиме на тројцата: господата Бешков, (74) секретар и gerant на Трговското агентство во Битола, Цоков, (75) дипломатски агент во Лондон, и Станчев, (76) таков во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во Америка не знам кој град е, ама во Англија е Лондон. - Кој ти рекол.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Светот боледува од единствената заедничка болка - И Лондон, и Москва, и првото село до нас имаат една желба - Со блесок на рафали да го вратат сонцето на земја.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Денес, добри мои, фалбаџиите се фалат со убав, скап автомобил, со скапи јадења со неразбирливи имиња, со лет преку океанот, со клавирот што им го купиле за роденден, со најнов тип на „сеико“ часовник, со супер скијачка опрема, со купувања во Солун, Трст, Париз, Лондон...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Молчи! Кралицата, одамна рековме, ќе избега во Лондон или во Америка или кај Франко. А ако не, тогаш ќе ја обесиме на Плака.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Некаде од Прилеп али од Битола, каде што живееја неговите подалечни сродници и каде што и сам имаше куќи и хотели или од Солун, од Софија, од Загреб, од Берлин, од Париз, од Лондон, каде што бил да ака, рано напролет, заедно со ластовичките, туку и тој ќе долеташе на Имотот и ќе довлечкаше со себе и една секогаш различна, но секогаш ситна и црномуреста граѓанка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
6. Радио Лондон беше емитувал репортажа од капетан Еванс во која на КПГ ѝ забележува дека премногу го толерира македонското национално чувство, кое води кон отцепување на Егејска Македонија од Грција.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Го извади од чантата Прогласот на Македонското Друштво во Женева упатено до народите во светот и до Конференцијата на амбасадорите во Лондон во која се образложува барањето за сопствена држава и почна да го чита, но полковникот Бонети го прекина: - Такви обединувања на Балканот никој нема да дозволи...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кралската влада му упати на судот во Хаг нови документи: го достави писмото на австрискиот гроф Менсдорф упатено во 1913 година до својот министер на Конференцијата во Лондон, во кое стои дека границата меѓу Србија и Албанија да оди меѓу Свети Наум и Подградец...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во мојот Лондон ѕвездите ги нема...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
А бидејќи и јас сум производ на „лудите шеесети“ (svingin’ sixties) во Лондон, за мојата генерација сексот престана да биде централен, па така смртта ја презема и ја создава новата „порнографска граница“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Другиот аспект кој ме загрижува е негирањето или недоволното внимание кон смелите експериментирања кои се изведоа во Лондон, посебно оние иновации на границите на уметничките форми и стилови.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се навикнав на тоа Швеѓаните да ми зборуваат дека нашите гастербајтери чуваат свињи во купатилата, Германците за валканите клозети и мрзеливите келнери на Јадранското Море, се навикнав Парижаните да ми зборуваат за југо-мафијата, а Лондонците за „усташите“ и „четниците“, трепетот на цивилизираната Европа...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Влегов во работата мошне плашливо, како помошник во просториите за монтажа на документарни филмови во Лондон.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во Лондон главно се продава во бакалници кои снабдуваат продукти за арапските и сомалиските заедници.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Многу е тешко да се каже дека визуелниот уметнички свет е имун на оваа клима, било надворешно, како импликација на некои негови врски со деловните или националните интереси, или внатрешно, како микрокосмос на истиот конфликт на вредности. Guy Brett е писател од Лондон. 14 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Прво, актуелното негирање на фактот дека уметничката креативност во Британија (посебно во Лондон) беше процес на реципроцитет и борба помеѓу уметниците од многу националности.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Многу млад, Хичкок го сместуваат во езуитскиот колеџ „Свети Игнациј” во Лондон.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во Лондон, неколку илјади луѓе го поминуваат времето на Хемпстед Хит и на други места од пролетта до раната есен, а зиме мигрираат во душевните болници.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А тогаш одлета право во Лондон.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
