куша несв.
кушо ср.
кушет м.

куша (несв.)

Дедот поп си останува во црквата со „својата свита“. Така ги викаше тој Куша и Петрета притропот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама Маса Кулумоска се разбираше и од баење, кушање, да му црцне млеко од туѓа жена, под корен да провира и други маривети знаеше.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излегува на врата Огнен Ѓорго, а ние ни „помози бог“, ни „здраво-живо“, уште од врата прашуваме за некој што се разбира од ушни болести, што куша за уши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама тие викаат, ме тераат: — Кушајте, Небеска, кушајте!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ме фатат жените под мишка и ќе ме држат над пареата, ми кушаат. Неколку дена така.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)