крагна (ж.)
Земи го, Спиридоне, за твоите колчишта е арно, а јас треба ново да купам. (Наместува крагна и машна.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Главата се откриваше од затегнатата, свежо избричена брада – тука, на просторот меѓу белата крагна и цврстата брада запрев – во адамовото јаболко, што најпрвин се искачи под голтката, а потоа повторно го чув гласот, мојот глас: - Дојдовте?
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Копчињата од крагните немаа што да стегаат – шиите веќе ни беа обесени.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Фјодор ја дига крагната на својот капут и со брз чекор се губи зад аголот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со подигнати крагни на капутите, шеширите на чело...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Додека да поземат здив, Ване во очекување а Геро во ликување, келнерот ја донесе нарачката: пред Ване ја стави чашата пиво без крагна, а пред Геро кригла пиво и чашка.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
