клепач м.
полесен прид.

клепач (м.)

Заборавен за тоа што е околу него, паѓа на колена, вцрвенетите клепачи ги разголуваат зениците стаклено сини и раката замавнува и со секој удар во празнината ги свива силно усните.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)