картичка (ж.)
Тој поскоро ќе пресвисне горе крај орманите, барајќи визит-карта, отколку да допушти со картичка да одговори.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сепак се обидува, му вели: - Ќе ја испратам Садие да купи картичка, видов има многу убави...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се обиде и тој да му напише една од оние прости картички, што се продаваа во нивниот кооперативен сектор. Не успеа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ја воспитувавте да биде беспомошна, чековни картички, цврста валута, планини во зима, мориња во лето.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Организери за визит-картички (секоја картичка во својата пластична куќичка), организери за моливи, за адреси и телефонски броеви, за чекови и пари, за текстови, документи, за секој предмет, за секоја намена, за секоја прилика.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Каде ме водите?“ Колата се колебаше малку или, подобро речено, одвај се чу некаков звук, како некој да вовлекол картичка со информација под електронско око.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
ЕВДОКИЈА: Можеше да оставиш писмо, картичка, било што.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Само мал број на рекламни пораки се однесуваат на патувања (одмор за телото!), избор на кредитни картички (со кои телото ќе плати сѐ што консумирало) и слично.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Дом стана сеприсутен збор во секој каталог во секоја маркетиншка кампања. Sony и другите нудат домашна забава, комуникациските компании ви помагаат да останете во контакт, а кредитните картички ви сугерираат дом во странство.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Кога ќе се појавите на прагот на куќата на некој англиски благородник мошне веројатно е дека слугата ќе ви каже, Почитуваната Госпоѓа се извинува, таа не е дома и ќе морате да чекате да добиете една убава картичка Г-дин и Г-ѓа John Miller дома во Сабота, 5-ти Ноември од 16 часот - не сте повикани лично - кажано ви е дека г-дин и г-ѓа Милер ќе бидат дома и дека ќе очекуваат (можеби со задоволство) да ве видат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во тој случај, кој би ги прегледувал контролните картички?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Пораки, понуди за женидба, 50.000 толари, ѓубре, костени, запалка, стари влезници, пари од различни земји, телефонски картици, начнати чоколади, бонбони, фотографии, телефонски броеви, веќе франкирани писма, очигледно уфрлени од луѓе коишто ги помешале поштенските сандачиња со оние белите.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
За пораките што беше потребно повремено да се испратат, постоеја отпечатени поштенски картички со долг список од фрази и требаше само да се пречкртаат оние кои не беа применливи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мили Сашо, Ја добивме твојата картичка, која многу ме зарадува, а особено да си почнал да работиш во Институтот за славјански литератури.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ја истури содржината на џебовите од пантолоните и палтото на полицата пред себе – билет од синоќешното кино, сметка за струја, во внатрешниот џеб наоѓа мина од хемиско, сигурно внатре му е сѐ измачкано од мастило, но картичката ја нема. – Дај ми го шампонот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Зрновски изгледа во сонот ми објаснуваше дека во текот на војната има пополнувано со стихови токму такви картички некогаш одамна, по занданите?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не знам за каков привид можеше да станува збор, но наеднаш ми се пристори дека буквите што ги пишуваше Грофот, ги имав видено извезени на мали картички, помали и од личните посетници.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но и покрај таквата увереност, додека гледав во текстот на Грофот сфатив дека си го поставувам она чудно прашање: во кој мој живот ги имав видено тие мали картички со бујни водотеци од стихови?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во прво време и таа поверува во гласините што се ширеа меѓу Евреите на Солун, дека маж ѝ е затворен таму, дури и некое време по добивањето на неговата штура картичка од Виена од која со сигурност единствено можеше да утврди дека е жив.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Куцаш нешто на тач – скринот, сам ја проаѓаш робата на бар–код скенерот, протнуеш картицата и си искачаш. Лепота!
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
