искива (св.)
Тој ќе се искиваше во дланките тресејќи ја главата како да клука, ќе ги избришеше темните танки усни и одново ќе мрднеше со ретките веѓи.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Раде, Раде! Дај еднаш научи се на ред. Тие калливи чизми не ми ги оставај пред прагот. Се искичмив од чистење.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
