исквачи св.

исквачи (св.)

Кога нѐ собираше повеќе, станавме. Од многу седење може јајцата да ни се исквачат, да ни се испилат. Така, ба ми како! Дуко Тренчески дури и не подиспрати.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сепак, дождот се проби до нив, и им ги намокри светлите фустани и го искваси момчето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)