заинати (св.)
Заинатено ги стигна децата и им се закани: - Само нека мине ова, па ќе видите дали ќе играм со вас!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Фрли поглед и кон заинатено виснатото пладневно сонце.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но се заинати жена. Запна: — Ако не ми кажеш кој се, ниту месам, ниту печам; па ако сакаш тука на прагот пресечи ми го вратот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јас су овде и владика и патрика, — му нареди Толе и му се опули на Брниклијата, кој веднаш рипна и го грабна попот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Луѓето беа постојано со лопатите в раце: ги чистеа деноноќно покривите од куќите и плевните, ринеа и правеа патишта деноноќно, но и снегот врнеше деноноќно; како да беше заинатен и скаран господ со луѓето: тие фрлај и расчистувај го снегот - тој фрлај друг.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Бреза обично таквите работи ги обожава, но тогаш се заинати и рече: - Не сакам да ти помогнам!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
13. Сонцето се заинати, дождот не се предаваше и се роди виножито.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
И дедо Господ се беше заинатил, ситниот дожд и пасамката магли ги замени со својата уста од која ждригнаа студени ветрови.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Миризбата на првите јоргованови цутови која допираше до бреговите на самото Езеро, потем неколкуте стракови анамска рака, чии жолти цутови ја враќаа во младоста, будеа во неа силен копнеж по минатото, по своите заминати, далеку, засекогаш.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
