гровнат прид.
гровне св.

гровнат (прид.)

Откако ќе се врати, го гледа Фезлиев така гровнат и скршен.) Ќе го носиш ли писмово?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Пред заспивање чекаше да се огласи и јатси намази и дури тогаш заспиваше и самиот, и ова му стануваше, без да мисли, некој нов ред за денот и редот во куќата, и зашто со таквите знаења некако се извишуваше над сите неуки, а најмногу над Тодора која спиеше покрај него, гровната како насукана гемија.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)