глава (ж.)
Пак зема тесла и отсече ми главата, и не могох веќе да си подигнам главата.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Врз глава таа му кладе крпа, копринена, бела.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Тресејќи се целата, очи со раце стискајќи, в пот се изоблеа ладна: Еринија чиниш ја збрка;со глава, ко лисје нишајќи, таа полумртва падна.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И Селман брадатиот, татко му кому му пратил поздрав, без веќе да жали, бидејки за крвта на брата си беше го фатил, — глава му одзел на Али.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Идит Грозда, прусат Грозда низ гастите треви, носит Грозда на глава си баница ил' мазник на овчари, кои пасат калешо и стадо.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Обколиха него, чедо, Турци крвопијци, а он падна на колена, милно им сја молит да не земат млада глава, че един у мајка.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Крена глава стара баба, крена, сја опули, а из очи с'лзи капат, роњат сја как бисер.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Кога чу Велко зборот од мајка си, фрли со стапчето по него и го удри по глава, та го ошумоглави и не можел Силјан веднаш да си летне.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Застанал зетот пред врата и сите сватови на коњи, наметнати со белите јапанџаци, на главите фесови тунузи преврзани со белите чалми, опкачени сите со пиштоли жолтомедни, а на нозете сите со скорни црвени.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ете некни ѓерданчето на Босилка ѝ загина; не е човечка глава да, човек умира и никому ништо, а ќерко, а не ти оти едно клопче ти загинало и да плачеш.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но од тие каприци не него, а нас Македонците ќе нѐ боли главата, како што и нѐ боли веќе.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние свивме глава и не се викавме Срби за да не го налутиме агата. Тој не сакал да се викаме и Бугари; и Бугари не се викавме.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Нашите глави не разбираат; ние сме Бугари.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ДИМО: Зашто Мерџан Марков е луда глава! Коски по планините ќе остави.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ангел небесен венец на главата му стави!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ДИМО: Е, аирлија да е! (Го гали детето по главата). А чие е?
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Дигни глава, Румке мори, опули се!... Секој пат да дојдам, сѐ болна, те најдувам, јагне мори, болна на постела...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Глава ќе падне на друг не те давам! (Пука. Зафир и другарите дотрчуваат).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Глава преврзана, Румке мори, со сина шамија, Румке, глава преврзана, лице овенало. Румке, очи пропаднале...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Море, право во Вардар, да се удавам! (Ја опипува главата, ја тргнува крпата со која му е врзана, ја фрла тресејќи се од гнасење.) Еј, Теодосе! Умри, Теодосе, Теодосе!... (Отидува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
