веродостојност (ж.)
Таа веродостојност, писателот ја потврдува, и со наведената литература која ја користел за создавање на своето дело, какви што се спомените, записите и биографиите на Јаворов, Пандо Клјашев, Анастас Грчето, Ѓорче Петров, потоа раскажувањата на писателот Ѓорѓи Абаџиев и на некои илинденци и учесници во востанието.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Тие не одат подалеку од улогите што секојдневно ги интерпретираат, со што е постигната веродостојност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
„Но бидејќи поканата е од оние, белите, потребен е уште еден, додатен лист. Нешто како потврда за веродостојноста на документов“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Веродостојноста на приказната содржана во неговите записи, сметал стариот монах, добива уште поголемо значење ако се смести покрај имињата и гласовите на новороденчињата; покрај плачот на детето и изреченото име од страна на кумот и тоа секогаш забележани под надзор на благата насмевка на светците.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Поради тоа, тој се обратил до Форин офис, со цел истиот да се ангажира околу проверката на веродостојноста на тие гласови и да направи анализа "за начинот на кој Советската влада" ќе ја спроведе својата замисла.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Прашање е со колкава веродостојност и објективност, зошто не можеме да ги исклучиме емоциите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Беше воено лице со висок чин, па сметаше на веродостојноста на неговите информации.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
