безалтернативен прид.

безалтернативен (прид.)

Ако мора веќе да се напушти животот и притоа да се зажали само за музиката и сонцето, и тоа прво за музиката а дури потоа за сонцето – значи тоа е безалтернативно.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)