аларм (м.)
Треба да се ѕвони за аларм. Црн човек, кобра, гавран.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Таа вечер ни дадоа и добра храна и нѐ пуштија порано да си легнеме. На полноќ аларм!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Публиката беше како хипнотизирана - кога некој клинец палејќи цигара случајно го активираше противпожарниот аларм, никој не се ни помрдна.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во тој момент затреперува сигналната ламба во специјалното засолниште. Аларм!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Играчката може да е нов хемиски спреј за отстранување на дамки од вино од вашиот ќилим, или заштитен аларм од крадци чии сензори можат да откријат движење на глувче.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Не стигнав да повикам на аларм.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Секогаш се будам пред да заѕвони алармот за да ја изгушкам и да се погалиме.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
